Kategoria:

Czym jest terapia manualna?

terapia manualna

Terapia manualna to metoda opracowana przez dwóch norweskich fizjoterapeutów. Polega ona na odpowiednim diagnozowaniu i leczeniu schorzeń (zarówno czynnego jak i biernego układu ruchu), za pomocą rąk terapeuty. Dzięki specjalistycznym metodom testów manualnych, terapeuci badają, czy przyczyną bólu jest zwiększony tonus mięśniowy, ucisk na nerw, czy zmiany w obrębie stawów. W zależności od rodzaju, lokalizacji i  przyczyny bólu terapeuta dobiera odpowiednią terapię leczniczą.

3968720825_8ea59ddff7_o

 

Wśród technik, terapia manualna to między innymi:

  • poizometryczna relaksacja mięśni – czyli zwiększa ruchomość w stawach i przywraca elastyczności mięśniom;
  • stretching – polega na rozciąganiu przykurczonych mięśni (redresje);
  • manipulacja – uruchamia zablokowane stawy kręgosłupa;
  • mobilizacja – bazuje na długotrwałym rozciąganiu torebki stawowej zwyrodniałych stawów. Prowadzi do uwolnienia uciskanych nerwów.

Podstawowym celem terapii manualnej jest likwidacja bólu.  Ponad to poprawienie jakości życia pacjenta oraz umożliwienie wykonywania bezbolesnych ruchów. Terapeuta powinien być dobrze wyszkolony, aby przy zastosowaniu terapii dodatkowo nie zaszkodzić pacjentowi.

Kategoria:

Kinesiology Taping – o taśmach słów kilka

Kinesiology Taping

W ostatnich latach w Polsce bardzo popularne stał się Kinesiology Taping, Czyli „tejpowanie”.. Terapeuci prześcigają się w różnorodnych aplikacjach taśmami na wszystkie schorzenia bólowe pacjentów. Jak przy każdej metodzie, tak i tutaj można znaleźć rzesze zwolenników tej techniki. Są również osoby podważające jakiekolwiek działanie terapeutyczne plastrów. Trzeba jednać mieć swój rozum i potrafić stosować taśmy z rozsądkiem. I bardziej jako element terapii niż terapię samą w sobie, na wszystko.

„Taping” – w dosłownym tłumaczeniu oznacza „plastrowanie”, czyli naklejanie odpowiednich plastrów na bolesne obszary ciała (rys. 1). Początkowo metodę opracował i  rozpowszechnił już w latach 70-tych XX wieku dr  Kenzo Kase z  Japonii, zaś urozmaicona została przez Jenny McConnel w  1984 roku.

7168372912_5dfacdc043_o

 

Celem tapingu jest:

  • zmniejszenie dolegliwości bólowych,
  • poprawa wydolności narządu ruchu,
  • poprawa propriopercepcji, likwidacja obrzęków,
  • wspomaganie funkcji więzadeł,
  • stabilizacja i  ochrona przed urazem mechanicznym (np. podczas uprawiania sportu).

Aplikuje się różne rodzaje plastrów – elastycznych (przeciwbólowych i usprawniających krążenie) lub nierozciągliwych (mocno stabilizujących). Metoda ta wymaga od fizjoterapeuty odpowiedniego przeszkolenia na kursie oraz wielu godzin praktyk.

Terapeuci przyznają, że kinesiology taping jest wyjątkowo skuteczną, bezpieczną i łagodną metodą. Bez problemu można stosować plastry u dzieci, kobiet w ciąży, a nawet u osób starszych. Taśmy są wodoodporne i jednorazowa aplikacja utrzymuje się ok. 4-5 dni. Jeżeli jednak wystąpiłyby w czasie leczenia jakieś niepożądane dolegliwości (zasinienie, ból, zaburzenia czucia, zaczerwienienie), pacjent sam bez problemów może usunąć aplikację.

Kategoria:

McKenzie w pigułce

mckenzie

Dzisiaj przedstawiamy metodę McKenzie w pigułce.

Wśród licznych sposobów walki z bólem i różnymi schorzeniami kręgosłupa, jako uzupełnienie innych form fizjoterapii stosuje się liczne metody specjalistyczne. Według terapeutów, najbardziej zadowalające efekty lecznicze daje rozważne i  przemyślane połączenie kilku metod lub ich części. Przykładowo, w przypadku bólów przeciążeniowych kręgosłupa, zaleca się zastosowanie w fazie ostrej – farmakoterapii i  kinesiology tapingu. Następnie w celu likwidacji bólu i ewentualnych stanów zapalnych odpowiedniej fizykoterapii, kinezyterapii oraz masażu. Natomiast na końcu, żeby usunąć odwracalne zaburzenia strukturalne wskazane jest wdrożenie specjalistycznych metod. Na przykład terapii manualnej, metody McKenzie’go, czy metody Ackermanna.

W terapii kręgosłupa niezwykle ważne i istotne jest indywidualne podejście do każdego pacjenta. Przed rozpoczęciem ćwiczeń należy wykonać szereg testów diagnostycznych, aby nie pogorszyć stanu kręgosłupa. Do terapii schorzeń kręgosłupa często wykorzystywane są metody specjalne, a jedną z takich metod jest terapia McKenzie.

Terapia stworzona przez Robina McKenzie’go pochodzącego z Nowej Zelandii, zakłada, że większość dolegliwości bólowych kręgosłupa, powstaje na skutek zaburzeń mechanicznych, spowodowanych nadmiernymi przeciążeniami kręgosłupa. Na  początku przeprowadza się dokładne badanie diagnostyczne, w celu ustalenia kierunku przemieszczenia się krążka międzykręgowego. Tak aby na podstawie wyników dokonać odpowiedniego doboru ćwiczeń leczniczych (rys. 1).

 

mckenzie

Rys 1. Przykładowe ćwiczenia stosowane w metodzie McKenzie’go 

 

Jeżeli schorzenie nie dotyczy uszkodzenia dysku, a jedynie ograniczenia ruchomości w stawach i  prawidłowej elastyczności więzadeł kręgosłupa, wówczas dzięki indywidualnym zestawom ćwiczeń pacjent sam rozpoczyna powolny proces przywracania odpowiedniej ruchomości kręgosłupa. Jednym z  największych atutów metody McKenzie’go jest postępowanie eliminujące przyczyny dolegliwości, a nie tylko skutki choroby.

Podczas prowadzenia terapii, wykorzystuje się ruchy przeciwne do tych, które wywołują ból. Przykładowo, mając do czynienia z przemieszczeniem jądra miażdżystego do tyłu, pacjentowi zaleca się odpowiednie ćwiczenia wyprostne. Natomiast przy przodoprzemieszczeniu – ćwiczenia zgięciowe kręgosłupa. Według twórcy metody, wystarczy zaledwie 10 minut systematycznych ćwiczeń w ciągu doby, aby zaobserwować pozytywne efekty i zmniejszenie bolesności kręgosłupa.

https://rehabilitacjadomowa.wroclaw.pl/kontakt/