Kategoria:

TERAPIA MANUALNA

Terapia manualna jest specjalistyczną metodą opierającą się na dokładnym zbadania pacjenta, przeprowadzeniu rzetelnego wywiadu i prowadzeniu terapii. Dlatego dzięki testom diagnostycznym terapeuta jest w stanie znaleźć przyczyny bólu lub dysfunkcji, dobrze zdiagnozować Pacjenta i ustalić plan leczenia manualnego. Przede wszystkim terapeuta pracuje na wszystkich strukturach organizmu – stawach, podwięziach, więzadłach, mięśniach czy nerwach. W zależności od przyczyny i źródła miejsca bólowego, terapeuta dobiera odpowiednie techniki terapii manualnej.

terapia manualna wrocław

Są to m.in.:

  • mobilizacje
  • manipulacje
  • neuromobilizacje
  • masaż poprzeczny, funkcyjny, tkanek głębokich
  • trakcje
  • stretching

Ponieważ nieodłącznym elementem terapii jest również samodzielna praca Pacjenta w domu. Podczas terapii, terapeuta manualny daje Pacjentowi wskazówki, jak w prawidłowy sposób wykonywać czynności dnia codziennego, tak aby podtrzymać efekty prowadzanej terapii i dodatkowo zapobiegać nawrotom dolegliwości zdrowotnych. Istotny jest również fakt, że terapia manualna sama w sobie nie może powodować bólu, co najwyżej przez zastosowanie odpowiednich metod, ale może wywołać u Pacjenta uczucie dyskomfortu.

Wskazania do terapii manualnej:

  • Dolegliwości bólowe, nerwobóle
  • Ból promieniujący do kończyn, drętwienie i mrowienie kończyn
  • Ograniczona i nadmierna ruchomość stawów
  • Wzmożone lub obniżone napięcie mięśni
  • Dysfunkcje mięśni, tkanek okołostawowych oraz nerwów obwodowych
  • Zaburzenia napięcia więzadeł i przyczepów mięśni
  • Dysproporcje napięć mięśniowo-powięziowych
  • Nieprawidłowa postawa ciała, skrzywienia kręgosłupa
  • Stan po zabiegach operacyjnych

 

https://rehabilitacjadomowa.wroclaw.pl/metody/

Kategoria:

PNF

PNF jest to specjalistyczna, bezbolesna i funkcjonalna metoda, wykorzystująca na przykład ruchy naturalne, zbliżone do aktywności dnia codziennego, prowadzące do reedukacji konkretnej funkcji. Ponadto dzięki wykorzystywaniu w terapii odpowiednich technik, wzorców ruchowych, oporowi manualnemu, kontaktowi werbalnemu i wzrokowemu pacjent ma możliwość na nowo odtworzyć funkcję ruchową, która została utracona lub zaburzona w wyniku choroby lub urazu. Dlatego głównym celem terapii jest uzyskanie przez pacjenta pełnej samodzielności w wykonywaniu codziennych czynności.

Korzyści z koncepcji PNF to :

  • przede wszystkim metoda przyjazna dla pacjenta – oparta na bezbolesnej pracy, wykorzystującej
    silne odcinki ciała i umiejętności chorego do ułatwiania reedukacji utraconych
    funkcji,
  • wysoki poziom bezpieczeństwa terapii wynikający z integracji zabiegu z
    diagnostyką,
  • dlatego mamy możliwość pracy z chorym na każdym poziomie dysfunkcji – zabezpieczenie
    terapią wszelkich funkcji od ruchowych do wegetatywnych,
  • ponad to wysoki poziom edukacji pacjenta, oparty na współuczestnictwie w planowaniu
    terapii oraz kontynuacji ćwiczeń w formie programu domowego,
  • ale terapia ma niewielkie wymagania sprzętowe,
  • duża efektywność prowadzonej terapii, wynikająca z dokładnej analizy problemu i
    ukierunkowanych oddziaływań.

terapia PNF

* http://ipnfa.pl/opis-metody-pnf/

https://rehabilitacjadomowa.wroclaw.pl/metody/

Kategoria:

Czym jest terapia manualna?

terapia manualna

Terapia manualna to metoda opracowana przez dwóch norweskich fizjoterapeutów. Polega ona na odpowiednim diagnozowaniu i leczeniu schorzeń (zarówno czynnego jak i biernego układu ruchu), za pomocą rąk terapeuty. Dzięki specjalistycznym metodom testów manualnych, terapeuci badają, czy przyczyną bólu jest zwiększony tonus mięśniowy, ucisk na nerw, czy zmiany w obrębie stawów. W zależności od rodzaju, lokalizacji i  przyczyny bólu terapeuta dobiera odpowiednią terapię leczniczą.

3968720825_8ea59ddff7_o

 

Wśród technik, terapia manualna to między innymi:

  • poizometryczna relaksacja mięśni – czyli zwiększa ruchomość w stawach i przywraca elastyczności mięśniom;
  • stretching – polega na rozciąganiu przykurczonych mięśni (redresje);
  • manipulacja – uruchamia zablokowane stawy kręgosłupa;
  • mobilizacja – bazuje na długotrwałym rozciąganiu torebki stawowej zwyrodniałych stawów. Prowadzi do uwolnienia uciskanych nerwów.

Podstawowym celem terapii manualnej jest likwidacja bólu.  Ponad to poprawienie jakości życia pacjenta oraz umożliwienie wykonywania bezbolesnych ruchów. Terapeuta powinien być dobrze wyszkolony, aby przy zastosowaniu terapii dodatkowo nie zaszkodzić pacjentowi.

Kategoria:

Zmęczeniowe złamanie kręgosłupa

zmęczeniowe złamanie kręgosłupa

Urazy kręgosłupa, w tym zmęczeniowe złamanie kręgosłupa, są jednymi z najcięższych obrażeń w zakresie układu kostno-stawowego. Złamaniem nazywa się przerwanie ciągłości tkanki kostnej obejmujące część lub cały jej przekrój. Złamania w obrębie struktur kręgosłupa mogą dotyczyć: wyrostków poprzecznych, wyrostków kolczystych, łuków kręgów, a także trzonów kręgów (rys. 1).

Mogą one odnosić się do każdego odcinka kręgosłupa, jednakże najczęściej dotyczą części lędźwiowej i obejmują więcej niż jeden segment. Podczas złamania fragmenty kręgów mogą ulec pęknięciu lub przemieszczeniu. Przy dysfunkcji tego typu zazwyczaj obserwuje się uszkodzenie tkanek miękkich i wysięk przyczyniający się do powstawania zrostów.

 

zmęczeniowe złamanie kręgosłupa

Rys. 1. Kompresyjne złamanie kręgosłupa

 

 

Podział złamań kręgosłupa:

1. ze względu na uszkodzenie nerwów i rdzenia kregowego:

– złamanie z objawami porażennymi – z uszkodzeniem nerwów i rdzenia kręgowego;

– złamanie bez objawów porażennych – bez defektu nerwów i rdzenia kręgowego;

2. ze względu na mechanizm złamania:

– złamanie bezpośrednie – powstające na skutek uderzenia;

– złamanie pośrednie – podczas nagłego, niespodziewanego ruchu np. dźwigania ciężarów;

3. ze względu na charakter złamania:

– złamanie stabilne – zmiażdżeniowe, zgięciowe, lub kompresyjne;

– złamanie niestabilne – z mechanizmu zgięciowo-rotacyjnego, powoduje uszkodzenie krążków międzykręgowych i więzadeł kręgosłupa

Podczas złamania dochodzi do ściśnięcia tkanki gąbczastej, a także do klinowatego odkształcenia trzonu kręgu z dodatkowym uszkodzeniem płytki granicznej, czyli otoczki dysku (rys. 2).

 

zmęczeniowe złamanie kręgosłupa

Rys. 2. Złamanie kręgosłupa, obraz rtg

 

Zmęczeniowe złamanie kręgosłupa jest spowodowane przez:

  • zbyt duży nacisk na trzony kręgów,
  • czynniki mechaniczne np. upadki, uderzenia,
  • osłabienie struktury kostnej,
  • niedobory witamin, m.in. witaminy D.

Do objawów złamań części kręgów zalicza się:

  • promieniujący ból,
  • obrzęk,
  • krwiak,
  • skurcz mięśni przykręgosłupowych,
  • niedomoga funkcjonalna,
  • patologiczną postawę pacjenta,
  • zblednięcie lub zaczerwienienie skóry
  • możliwe wystąpienie objawów otrzewnowych

Zapraszamy do kontaktu: https://rehabilitacjadomowa.wroclaw.pl/kontakt/

Kategoria:

Dyskopatia

dyskopatia

W terminologii medycznej, dyskopatia określana jest mianem przepukliny jądra miażdżystego, powszechnie znana jako wypadnięcie dysku. Jest chorobą dość powszechna dla osób w przedziale wiekowym 30 – 50 lat, ponad to u osób starszych, zjawisko to zaliczane jest do jednego z procesów starzenia się. Dlatego dyskopatia jest także powiązana z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa, ponieważ jest jednym z jej etapów.

Warto dodać, że występują różne fazy zmian patologicznych dotyczących krążka międzykręgowego (rys. 1). Najłagodniejszą formą degeneracji krążka jest jego pęknięcie, w  następnej kolejności dochodzi do wypukliny jądra miażdżystego, a na końcu wypadnięcie krążka (rys. 2)

 

dyskopatia

 

Rys. 1. Proces tworzenia przepukliny krążka międzykręgowego

 

Główne czynniki ryzyka to:

  • starzenie organizmu,
  • dodatkowo zmiany pourazowe,
  • ponad to wady wrodzone kręgosłupa,
  • a także podnoszenie ciężarów.

Dodatkowo zagrożenie wystąpienia patologii zwiększa się podczas dźwigania, gdy kończyny górne są wyciągnięte do przodu, kończyny dolne wyprostowane, a tułów skręcony. Ponad to do powstania schorzenia przyczynia się zwiększone napięcie mięśni, urazy mechaniczne, otyłość oraz palenie tytoniu.

 

dyskopatia Rys. 2. Dyskopatia

 

Charakterystyczne objawy dyskopatii:

  • ból promieniuje w danym odcinku kręgosłupa,
  • dodatkowo ból nasila się przy chodzeniu,
  • możliwość drętwienia i mrowienie części ciała objętych schorzeniem,
  • ponad to osłabiona siła mięśniowa,
  • lub ograniczona ruchomość

Zapraszamy do kontaktu: https://rehabilitacjadomowa.wroclaw.pl/kontakt/

Kategoria:

Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa

zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa

Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa (spondyloarthrosis) polega na przedwczesnej degeneracji struktur kostno-stawowych kręgosłupa. Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa rozwijają się najczęściej na poziomie C8-Th1 oraz L5-S1 (rys. 1).

zmiany zwyrodnieniowe 1

Rys. 1. Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa

Wyróżnia się zwyrodnienia o charakterze pierwotnym, kiedy przyczyna wywołująca jest nieznana, a także o charakterze wtórnym, np. po urazie mechanicznym, chorobie zapalnej lub w wyniku wady wrodzonej kręgosłupa.

Zmiany chorobowe występują u połowy społeczeństwa już po 55 roku życia, zaś po 65 roku życia cierpią na nią niemal wszystkie osoby. Czynnikiem sprawczym takiej nieprawidłowości jest ubytek wody w krążkach międzykręgowych, co w następstwie prowadzi do destabilizacji kręgów, a później przyczynia się do niezborności stawów międzykręgowych, zwiększonego nacisku na powierzchnie stawów międzykręgowych i korzenie nerwowe.

Jedną z głównych przyczyn choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa jest niefizjologiczne obciążenie statyczno-dynamiczne, a także nadmierny, długotrwały ucisk na kręgosłup. Dlatego w pracy fizjoterapeuty niezmiernie ważna jest odpowiednia profilaktyka i ochrona kręgosłupa, aby w przyszłości zapobiec schorzeniom i  dolegliwościom bólowym.

Do objawów choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa zalicza się:

  • ból nasilający się po wysiłku, a później przy każdym ruchu,
  • ponad to sztywność kręgosłupa – zwykle po przebudzeniu się,
  • dodatkowo zaniki mięśniowe,
  • ograniczenie ruchomości kręgosłupa,
  • a także promieniowanie bólu do pośladków i nóg