Tag: masaż kręgosłupa

Przeciążeniowe zespoły bólowe kręgosłupa są jednymi z najczęściej występujących schorzeń w układzie ruchu. Pojawiają się one przede wszystkim u sportowców, ale ponad to związane są ze stylem życia człowieka, a także z charakterem wykonywanej pracy zawodowej. Pand to przeciążeniowe przypadłości bólowe mogą występować zarówno w obrębie tkanek miękkich – mięśni, ścięgien oraz więzadeł, jak i w obrębie kości. Dolegliwości bólowe dotyczą przeważnie odcinka lędźwiowo-krzyżowego, co jest ściśle związane z układem biomechanicznym kręgosłupa (rys. 1).

Rys. 1. Zachowywanie się krążka międzykręgowego podczas ruchu

W odróżnieniu od pozostałych chorób zawodowych, w których czynnikiem sprawczym jest zwykle jeden główny element. Natomiast w zespołach przeciążeniowych personelu medycznego pod uwagę brane jest wieloczynnikowe tło przyczynowe.

Dlatego do najważniejszych czynników sprzyjających powstawaniu dolegliwości przeciążeniowych należą przede wszystkim czynniki fizyczne. Jest to między innymi wymuszona pozycja ciała, monotypowe, powtarzalne ruchy. Również ucisk mechaniczny i nadmierny wysiłek fizyczny. A także podnoszenie i przenoszenie dużych ciężarów, ponadto miejscowe drgania. Dodatkowo ma wpływ niewłaściwa technika pracy oraz obciążenie statyczne i dynamiczne mięśni.

Dodatkowo czynniki psychospołeczne: niepewność pracy, niska satysfakcja z pracy, czy brak wsparcia społecznego.

Mogą to być również czynniki organizacyjne na przykład brak przerw w pracy, czy monotonia czynności.

Ponad to wspływ mają także czynniki indywidualne takie jak: płeć, wiek, zaburzenia hormonalne, urazy narządu ruchu, palenie tytoniu, a nawet wady postawy

Do typowych objawów zespołu przeciążeniowego należą:

• ból o charakterze zmiennym,
• miejscowa tkliwość,
• osłabienie mięśni,
• osłabienie sprawności ruchowej.

Dodatkowymi objawami będą:

• ograniczenie zakresu ruchu,
• przykurcze w obrębie stawów,
• nasilenie bólu w pozycji leżącej na plecach, zmniejszenie bólu podczas leżenia na brzuchu,
• możliwe promieniowanie bólu do pośladków i tylnej powierzchni ud.

Na początku odczuwany jest ból spowodowany przeciążeniem mięśni przykręgosłupowych. A jest to efekt nieprawidłowej pozycji siedzącej bądź stojącej podczas pracy. Z upływem czasu wielokrotnie powtarzające się oddziaływanie czynników obciążających kręgosłup, powoduje liczne mikrourazy w obrębie stawów kręgosłupa, powstawanie zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych, a także ucisk na nerwy rdzeniowe. W radykalnych przypadkach, pod wpływem wcześniejszych obciążeń kręgosłupa, może dość do uszkodzenia pierścienia włóknistego i w konsekwencji prowadzi do powstania przepukliny jądra miażdżystego krążka międzykręgowego.

Niezależnie od rodzaju bólu – czy jest on ostry czy przewlekły, wszelkie przeciążeniowe zespoły bólowe kręgosłupa najczęściej pojawiają się niespodziewanie np.:

• podczas dźwignięcia dużego ciężaru,
• przy gwałtownym wyprostowaniu lub zgięciu tułowia,
• w czasie ciągnięcia ciężkich przedmiotów,
• podczas operowania ciężkimi przedmiotami

W związku z tym, celem leczenia zespołu przeciążeniowego jest przede wszystkim zlikwidowanie bądź zmniejszenie dolegliwości bólowych. Dodatkowo eliminacja występujących przykurczy mięśniowych, a także poprawa zakresu ruchomości w stawach.

Zapraszamy do kontaktu: https://rehabilitacjadomowa.wroclaw.pl/kontakt/

Dlaczego kręgosłup boli?

Warto sobie uzmysłowić, jak wiele może być przyczyn i czynników, które mogą determinować dolegliwości bólowe kręgosłupa. 

Bóle kręgosłupa są obszerną grupą objawów o różnorodnej przyczynie. W związku z tym, przeprowadzając diagnostykę, nie można się ograniczać jedynie do schematycznego rozpatrywania choroby. Dlatego do każdego pacjenta należy mieć indywidualne podejście i rozpatrywać problem zdrowotny wśród różnych jednostek chorobowych (rys. 1).

W przypadku różnicowania dolegliwości od strony kręgosłupa, należy mieć na uwadze m. in.:

• uszkodzenia kręgosłupa na przykład infekcje kręgosłupa, złamania, guzy,

• choroby reumatoidalne: takie jak zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) oraz reumatoidalne zapalenie stawów (RZS),

• uciskowe uszkodzenia struktur nerwowych czyli wypuklina lub przepuklina krążka międzykręgowego,

• ból wywołany czynnikami mechanicznymi między innymi bóle mięśni, a także nieprawidłowości postawy i chodu,

• czynniki psychosocjalne,

• dodatkowo zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa,

• oraz liczne zmiany struktury kostnej prowadzącej do osteoporozy,

• również wady anatomiczne

• zróżnicowane zmiany czynnościowe, spowodowane przeciążeniami,

• a nawet choroby pochodzenia pozakręgosłupowego.

Rys. 1. Wybrane schorzenia kręgosłupa.

W kolejnych wpisach będziemy opisywać poszczególne schorzenia kręgosłupa, więc zapraszamy do naszych artykułów.

Dlaczego kręgosłup boli? – zapraszamy do kontaktu: https://rehabilitacjadomowa.wroclaw.pl/kontakt/

Jaka jest biomechanika schorzeń i urazów kręgosłupa?

Przeciążenia układu ruchu, będące rezultatem wykonywanej pracy zawodowej. Są jedną z głównych przyczyn występowania bólu w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Najczęściej dolegliwości pojawiają się w trakcie podnoszenia i przenoszenia znacznych ciężarów. Ale również podczas wydłużonej pracy w wymuszonej pozycji, bądź w czasie nagłych i silnych skrętów tułowia.

Jak powszechnie wiadomo, kręgosłup jest najbardziej istotnym elementem układu kostnego i przez swoje położenie w linii pośrodkowej ciała stanowi on oś szkieletu.

Ludzki kręgosłup jest nieustannie poddawany działaniom różnych obciążeń, zarówno statycznych, jak i dynamicznych. Do obciążeń statycznych zalicza się: ciężar głowy, ciężar ramion, ciężar tułowia. Wszelkie siły dynamiczne to takie, które powstają w czasie poruszania się. Wyróżnia się siły bezwładności i siły odśrodkowe, którym przeciwstawia się aktywna reakcja mięśni zapobiegając niekorzystnym zmianom w rozkładzie obciążeń kręgosłupa. Dodatkowo można również podzielić siły działające na: zewnętrzne (np. tarcie, siła grawitacji) i wewnętrzne (np. siła mięśni).

Jak wynika z opracowania wg Bella z 1967 r., kręgosłup jest w stanie przenosić bardzo duże obciążenia: od 4,5 kN (450kg) dla trzeciego kręgu szyjnego C3, aż do 8,3 kN (830 kg) dla kręgu L4. Różnice te wynikają z odmiennej budowy anatomicznej poszczególnych odcinków kręgosłupa. Ponad to, odcinek szyjny jest najbardziej mobilny, a wszelkie uszkodzenia bądź urazy charakteryzują się obszernymi komplikacjami. Natomiast budowa kręgów odcinka piersiowego powoduje, że jest to najmniej sprężysta i słabo ruchoma część kręgosłupa. Z kolei najkrótszym, ale zarazem najbardziej wytrzymałym na wszelkie przeciążenia jest odcinek lędźwiowy.

Podstawową funkcjonalną jednostkę ruchową kręgosłupa (tzw. segment ruchowy) stanowią (rys. 1):dwa sąsiadujące kręgi; krążek międzykręgowy; torebka stawowa; więzadła, a także mięśnie.

Rys. 1.  Segment ruchowy kręgosłupa

Z takich segmentów zbudowany jest ludzki kręgosłup, więc jeżeli któryś z nich nie będzie prawidłowo funkcjonował, wówczas zostaje zaburzony ruch całego kręgosłupa, co w konsekwencji doprowadza do powstawania przeciążeń i zwiększa skłonności do urazów w bardziej obciążanej części kręgosłupa.

Z punktu widzenia biomechanicznego, w budowie kręgosłupa wyróżnia się także struktury tworzące tzw. kolumny (rys. 2):

przednią – którą tworzy więzadło podłużne przednie, przednie części pierścieni włóknistych i trzonów kręgów;

środkową – w skład której wchodzą tylne części trzonów, pierścieni włóknistych oraz więzadło podłużne tylne;

tylną – zbudowaną przez łuki kręgów, wyrostki stawowe górne i dolne, wyrostki kolczyste, torebki stawowe, a także więzadła żółte, międzykolcowe i  nadkolcowe

Rys. 2.  Kolumny kręgosłupa

Zadaniem wyżej wymienionych kolumn, jest zapewnienie odpowiedniej mobilności kręgosłupa oraz amortyzacja i zabezpieczenie przed działaniem sił mechanicznych.

Stabilizację kręgosłupa zapewniają także mięśnie przykręgosłupowe, obręczy barkowej, miednicy i mięśni tułowia. Dowodem na to jest fakt, że w czasie np. przenoszenia ciężarów – podczas skurczu mięśni, odruchowo dochodzi do maksymalnego napięcia mięśni brzucha i klatki piersiowej. Ten automatyczny mechanizm pozwala w znaczny sposób odciążyć i tym samym chronić kręgosłup oraz usprawnić pracę.

Zachowanie prawidłowej postawy ciała, jest możliwe tylko wtedy, gdy momenty sił zewnętrznych, będą się równoważyć z momentami sił wewnętrznych. Wówczas nie dochodzi do wielorakich przeciążeń kręgosłupa.

Najbardziej narażonym na obciążenia mechaniczne jest odcinek lędźwiowy, ponieważ każdy ruch powoduje zwiększone napięcie mięśni, a także wydłużenie dźwigni. W konsekwencji siły oddziaływujące na tę część, są większe niż w przypadku pozostałych odcinków kręgosłupa.

Wiele obciążeń przenoszą krążki międzykręgowe, a szczególnie ich zewnętrzna część – pierścień włóknisty. Dlatego praca fizyczna, podobnie jak treningi sportowe, są  czynnikami sprawczymi największych obciążeń krążków lędźwiowych, powodującymi zmniejszenie wysokości krążka i stanowiącymi zagrożenie uwypuklenia się pierścienia włóknistego.

W przypadku podnoszenia ciężaru o masie 40 kg, niezbędna jest praca mięśni grzbietu o wartości ok. 600 kg, a na krążek międzykręgowy L5-S1, ciężar ważący 90 kg, wywiera nacisk ok. 1 tony (rys. 3). Krążek międzykręgowy zmieniony chorobowo ma aż o 30% większą wytrzymałość, a  po  przekroczeniu tego progu wytrzymałości, pierścień włóknisty pęka i doprowadza do patologii kręgosłupa.

Rys. 3. Obciążenie kręgosłupa,
 przy prawidłowym i nieprawidłowym podnoszeniu ciężaru

Biomechanika schorzeń i urazów kręgosłupa – zapraszamy do kontaktu: https://rehabilitacjadomowa.wroclaw.pl/kontakt/